به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

سیاه بازی مکرون در آفریقا

تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۴۷۶۲۰

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما از پاريس، سفر امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه به چند کشور مرکزی قاره سیاه در شرایطی صورت می‌گیرد که کشور‌های آفریقایی به ویژه فرانسه زبانان؛ سیاست‌ها و عملکرد‌های فرانسه را مورد انتقاد قرار داده و آن را باعث تحقیر و سرزنش ملت و کشورهایشان می‌دانند.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

گابن، آنگولا، کنگو و جمهوری دموکراتیک کنگو مقاصد سفر مکرون بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رئیس جمهور فرانسه با ترسیم راهبرد جدید فرانسه در آفریقا برای ۴ سال آینده؛ حضور تجاری به جای حضور نظامی صرف؛ این سفر چهار روزه را امروز به پایان می‌رساند.

مکرون در جمع جامعه فرانسوی حاضر در گابن مدعی شد عصر فرانک فریک (عصر نفوذ فرانسه در آفریقا و دوران نگاه استعماری این کشور به آفریقا) به سر آمده است.

سئوال مطرح شده در محافل سیاسی و دیپلماسی اینست که چگونه دشمنی و بیزاری افکار عمومی در کشور‌های آفریقایی به ویژه در رژیم‌های مستعمره سابق فرانسه این چنین افزایش یافته است.

مردم در این کشور‌ها دیگر دخالت‌های نظامی فرانسه را به بهانه مبارزه با تروریسم تحمل نمی‌کنند؛ این را می‌توان از اخراج سفرای فرانسه از مالی و بورکینافاسو و نیز اعتراضات همزمان با سفر مکرون در مقابل سفارتخانه‌های فرانسه پي برد.

سفر رئیس جمهور فرانسه به آفریقا بازتاب زیادی به ویژه در رسانه‌های نوشتاری و تحلیلی فرانسه داشته اشت: لوفیگارو بین المللی با انتشار نظرسنجی موسسه اُدوکسا نوشت از هر ۱۰ فرانسوی ۶ نفر به ادامه حضور فرانسه در آفریقا تمایل دارند، اما معتقدند این سیاست توسط مکرون شدنی نیست.

نشریه لوپوآن با تیتر بازدید از یک میدان مین نوشت: این سفر فقط توانست چند روزی مکرون را از کابوس اعتصابات و اعتراضات داخلی دور نگه دارد.

جالب‌تر از همه کنایه روزنامه لاکرووا بود که با توجه به شکست عملیات برخان در کشور‌های ساحل آفریقا؛ عنوان و تیتر اغواگری و سیاه بازی مکرون در آفریقا را برگزید.

از سال ۲۰۱۷ تاکنون این هجدهمین بار است که امانوئل مکرون به آفریقا سفر می‌کند.

اظهارات:
باصدای اول: امانوئل مکرون - رئیس جمهور فرانسه
باصدای دوم: شهروند آفریقایی

 

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: رئیس جمهور فرانسه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۴۷۶۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زمان بازگشت به جنوب خط استوا

بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین قاره در نیم‌کره جنوبی با جمعیتی بیش از یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون نفر. این قاره همچنین دومین قاره پرجمعیت جهان پس از آسیا نیز هست. آفریقا شامل ۵۴ کشور مستقل و کاملاً به رسمیت شناخته شده و هشت قلمرو است.

ماداگاسکار و چندین مجمع‌الجزایر نیز جزوی از این قاره هستند. الجزایر بزرگ‌ترین کشور این قاره در شمالی‌ترین بخش و حاشیه دریای مدیترانه آرمیده است و آفریقای جنوبی در جنوب این قاره یکی از شاهراه‌های کشتیرانی را در اختیار دارد و این هر دو کشور روابط بسیار خوبی با ایران دارند و هردو تاریخ بسیار تیره‌ای از حضور استعمار تجربه کرده‌اند.

این روزها اما مقامات عالی اقتصادی حدود ۴۰ کشور از این ۵۴کشور در ایران به سر می‌برند تا در دومین اجلاس ایران و آفریقا حضور پیدا کنند. اجلاسی که بیش از هرچیز عزم جزم ایران برای بازگشت فعالانه به قاره سیاه را به نمایش می‌گذارد؛ زیرا کشورمان پیش از این هم در دوره‌های مختلف به آفریقا رفته و در برهه‌هایی حتی توانسته با استفاده از فرهنگ غنی خود به نظام‌سازی هم بپردازد. حکومت فاطمیون در این قاره را شاید بشود یکی از معروف‌ترین حکومت‌هایی دانست که ارتباط تنگاتنگی با ما داشته‌اند.

اما با گذشت زمان روابط ایران با آفریقا متأثر از دو عامل مهم به‌شدت به محاق رفته است. این دو عامل هم چیزی نیست مگر ضعف مفرط نظامات حاکم بر ایران در دو دوره پهلوی و قاجار و همچنین حضور پررنگ استعمار در قاره زرخیز آفریقا. هردو این عوامل بیش از هرچیز به ضرر سیاهان تمام شده است.

با پیروزی انقلاب اسلامی دو اصل اساسی به سیاست خارجی ایران بازگشت که به‌طور خلاصه می‌توان آن‌ها را این‌گونه تقریر کرد.

۱- ضدیت با امپریالیسم و استعمار: اولین و شاید مهم‌ترین پیام امام خمینی(ره) در انقلاب کبیر ایشان ضدیت با استعمار مادی و معنوی است. امام(ره) با جهان شناسی خاص خود رسالت اصلی انسان را مبارزه برای رسیدن به قرب الهی تعریف می‌کردند و همین امر زمینه مبارزه با دشمنان این سلوک را فراهم می‌کند. پر واضح است اصلی‌ترین دشمن انسان در این مسیر طاغوت‌ها هستند که مستقیم از قدیمی‌ترین دشمن انسان، یعنی شیطان دستور می‌گیرند. به‌این شکل امام خمینی(ره) ضدیت با استعمار و امپریالیسم را در ادامه مبارزه فردی و جمعی با شیطان می‌دانند. همین اهمیت و گستردگی سبب شده این اصل به مهم‌ترین اصل در سیاست خارجی ایران تبدیل شود.

۲- ثبات به نفع مردم: دومین اصل مهم انقلاب اسلامی در سیاست خارجی‌اش پس از تلاش برای آزاد شدن انسان‌ها از بندهای استعمار، رساندن آن‌ها به ثبات است. این یک اصل قرآنی مهم است، آنجا که این کتاب مقدس امر به ایجاد اصلاح در امور برادران می‌کند. این‌‎گونه است که در پرونده‌ها و پروژه‌های مختلفی ایران تلاش کرده همواره نقش میانجی را داشته باشد.

این دو اصل مقدمات نظری ارتباطات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایران را در هر نقطه دنیا تأمین کرده و می‌کند. مرور روابط ایران با قاره سیاه در دو دهه گذشته هم نشان از اجرایی شدن همین دو اصل دارد. ایران در کشورهای مختلف آفریقایی همواره تلاش کرده ملت این قاره را برای رهایی از چنگال استعمار غربی بیدار کند و به همین دلیل است که می‌بینیم از جنبش‌های این قاره حمایت می‌کند؛ چه این جنبش‌ها در الجزایر در شمال باشند، چه در آفریقای جنوبی در جنوب این قاره. همچنین ایران تلاش کرده با تأمین نیازهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری دولت‌های مستقل به آن‌ها برای بازگرداندن ثبات به این کشورها کمک کند. حضور ایران در لیبی، اتیوپی و حتی الجزایر را می‌توان در همین زمینه ارزیابی کرد.

بنابراین مرور اتفاقات تاریخی دو دهه گذشته نشان می‌دهد ایران تصمیم گرفته بار دیگر به جنوب خط استوا بازگردد.